تسلیت به خاندان محترم نوری علا و اقوام وابسته / محسن محسنی / از تهران

به مناسبت درگذشت خواهر عزیزم
    پروانه نوری‌علا (قائمقام)

شنیــدم یکی دُخت "نوری‎علا"             

همی رخت بربست از این سرا

یکی بانـــوی غربت آموختــه             

ز ایــران تبــارانِ فرهیختـــه

نه پَروا زآتـــش چو پروانه سان            

گریزان نه از نورچو خفاشیان

از این روزگاران بَد دیده بست            

که دیگر نبینـــد بلنـدی و پسـت

که دیگر زمانه است، نامردمی            

نه مـردی دگر ماند ونه مردمی

زهی مادری‎پاک وُمینو سرشت            

که ازخود چنین دخترانی بهشت

که اقـــدس به نام و مقـدّس تمام               

تو گوئی که بُد دختِ "خیرالانام"

              ***

ز نــوری‎علا، نور را یـاد بـاد               

ز یادش همه نوریــان شـاد باد

کیــانی نــژاده کـهن دودمــان                 

ز نـور و ز اَخیـار مازنــدران

کهن دودمانی ز ایران زمیـن               

بهر جا که باشـد بزرگی‎ش بین

اگرچه ز اوصاف این  واژگان              

نه معنی به جا ماندوُ نی گفتمان

ولیـــکن اگر اطلسی کهنه شـد                

مَپندار هرگـــز که "پاتابه" شد

             ***

پیامم به پرتو ز مهرآوری است           

کمال و تمام از سر خواهری است

شنیدم که در خــدمت خواهری            

فزون کــرده ای شیــوۀ مِهتـــری

پیــــامی دگــــر از سر تسلیت             

حضور پیام و سیام است با منقبت

به فرزنـد و با همسر سـوگوار              

دَم از تعــزیت می‎گشایـــم به زار

دگر ســوگواران و بازماندگان              

سلامت بماننـد همـه در امـــان

از آن دوده و خانـــدان کریـم               

نه بینی به جز مهر و عشق سلیم

اَلا نفسِ بــدخوی ایـن روزگار              

مجو جز نکوئـی  ز والا  تبار

چنین اند زایرانیان اصیــــل               

که از مِهرورزی نه بینی بخیل

دوصد مرحبا و دو صد آفرین              

بر آن پاکبـازان ایـران زمیـن

هلا محسنی! کــن تو کوتَه مقال           

نبــــاشد در این سوگنامه مجال

محسن محسنی و خانواده / از تهران

مرداد ماه 1394